De mythes en waarheden van NaPoWriMo
-
Hallo Clayton, dat is een mooi verhaal! 🙂 Soms heeft poëzie gewoon wat meer tijd nodig. Dat heb ik ook ondervonden tijdens NaPoWriMo… Het komt soms aan op de avonduren en dan krijgt een gedicht niet altijd zoveel zorg als het nodig heeft. Dat is een keerzijde van deze schrijfuitdaging. Bedankt voor het reageren!
Dan Willem van Toorn en Gerrit Komrij, twee dichters die erin zijn geslaagd, elke dichter op zijn eigen manier, om het praalgraf van de klassieke Nederlandse poëzie open te breken en het weelderig rottende lijk dat ze daar aantroffen te reanimeren. (Komrij vindt het misschien wel leuk dat zijn poëzie met een zombie wordt vergeleken). Allebei schrijven ze wel eens een slap, sentimenteel gedicht, maar hun beste werk is groots en meeslepend. Ik bewonder vooral hun rijmvermogen en hun gevoel voor ritme.
-
Hoi Valentin, ik vind de vergelijking in elk geval wel mooi gevonden. 🙂 Dan zeg ik je eerlijk dat ik niet heel bekend ben met het oeuvre van deze dichters. Zou je van beide heren kunnen noemen welke werken je het beste vindt? Ik ben er heel benieuwd naar. Bedankt voor je reactie!
Het is niet voor niets dat over het schrijven van goede poëzie soms erg lang wordt gedaan. Van Chr. J. van Geel , een schrijver van veel ultrakorte gedichten, is bekend dat hij steeds iets aan zijn gedichten veranderde. Pas als zijn uitgever het van hem afpakte, was het “gereed”.